Thorben Van De Keer blikt terug op overwinning in Hélécine

Gepubliceerd op 24 april 2025 om 19:23

FOTO: Ann De Leeuw

Thorben Van De Keer (U14)  mocht afgelopen weekend in Hélécine zijn armen opnieuw in de lucht steken. Het was zijn 30e overwinning op de weg van zijn carrière, en eentje die hem om verschillende redenen zal bijblijven.

Een aanvallende koers

De koers in Hélécine werd allesbehalve stil gereden.

“Het was een leuke wedstrijd op een tof, maar zeker niet vlak parcours,” vertelt Thorben. “Er waren geregeld aanvallen, ook van mezelf, maar die werden telkens gecounterd. Mijn bedoeling was om het peloton wat af te matten en misschien alleen weg te geraken. De koers was hard, maar ik ben niet weggeraakt.”

Vertrouwen in de benen en koersen op gevoel

Ondanks de mislukte uitvalspogingen hield hij vertrouwen in een goede afloop.

“In de laatste rondes leek het alsof de meeste renners op hun limiet zaten. Het tempo viel wat stil, en mijn benen voelden nog goed. Dat gaf me hoop dat ik de sprint kon winnen”.
Een onbekende factor was de kampioen van Luik, tegen wie hij voor het eerst reed. “Ik wist niet wat ik van hem kon verwachten, dus het was afwachten. Maar het is gelukt”

Een uitgewerkt koersplan had Thorben ook niet nodig.

“Ik koers altijd op gevoel. Als mijn benen goed zitten, ga ik ervoor. De laatste drie wedstrijden voelde ik me telkens heel sterk, dus dat gaf vertrouwen.”

 

FOTO: Ann De Leeuw

Symbolische overwinning

Deze zege had voor Thorben een extra betekenis.

“Het was de derde keer dat ik in Hélécine reed. Eerder werd ik hier eens derde en eens zevende. Nu eindelijk eerste. De organisator is ook een heel sympathieke man, daarom komen we graag terug. En het parcours ligt me wel.”
Bij het natellen bleek dit zijn 30e overwinning op de weg te zijn van zijn gehele carrière, een mijlpaal voor de jonge renner.

Toekomstplannen met beide voeten op de grond

De ambities zijn duidelijk, maar Thorben blijft realistisch.

“Ik zou het geweldig vinden om Belgisch kampioen te worden. Of een andere titel te pakken. Vorig seizoen had ik 14 overwinningen als eerstejaars aspirant, dat evenaren wordt moeilijk. Maar ik ga mijn best doen om mooie resultaten te halen en vooral te genieten van wat ik doe: koersen en plezier maken met vrienden.”

“Mijn ouders houden me met beide voeten op de grond” voegt hij toe. “Zij investeren enorm veel tijd in mij, brengen me overal naartoe. Zonder hen lukt dit niet, daar ben ik super dankbaar voor.”

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.